De weg naar het noorden... (22/11-29/11)

30 november 2018 - Vang Vieng, Laos

Om tot in de prachtige natuur en de bergen rondom het beruchte Vang Vieng te geraken moeten we vanuit Pakse zo’n kleine 800km reizen. Gezien de staat van de Laotiaanse wegen, veel zijn er trouwens niet, plannen we enkele tussenstops. De eerste is Savannakhet. De enige manier van transport die door de reisbureautjes in Pakse wordt aangeboden is via local bus. Hoelang de busrit duurt kan niemand ons zeggen, enkel dat je best een zo vroeg mogelijke bus neemt, anders geraakt ze misschien helemaal niet tot in Savannakhet. De bussen vervoeren niet alleen passagiers, ze stoppen ook om cargo allerlei overal op te pikken. Een private car kost meer dan 200$ en dat hebben we er nu ook niet voor over. Maar we hebben geluk.. Een Indiër die een klein zaakje uitbaat, kan voor ons via via een autootje fixen dat ons voor 100$ zal rijden. Savannakhet stelt ons wel wat teleur. Het voelt aan als een verlaten grensstadje - wat het eigenlijk ook is - als je de brug oversteekt ben je in Thailand. Het enige toerisme dat hier passeert komt voor een visa-run en verdwijnt dan ook terug naar Thailand. Ondertussen nemen we na een fijne kleine 3 weken ook afscheid van ons Frankske die terug naar zijn geliefde Belgenland vliegt. ;-)
Wij vervolgen onze route naar Thakhek. Net zoals het Bolaven plateau is Thakhek gekend voor zijn motorbike loop. Elfi deed deze loop 5 jaar geleden al en vond het super, maar ondertussen is de baan die toen onder constructie was af en zit er op sommige stukken veel zwaar verkeer van en naar de Vietnamese grens. Ondanks het prachtige landschap niet zo aangenaam rijden dus. We besluiten er dan ook niet de gebruikelijke 4-daagse van te maken en keren terug naar ons hotel in Thakhek.
We vervolgen onze route richting noorden en hebben enkele dagen gepland in de hoofdstad Vientiane. We nemen opnieuw de bus, net zoals naar Thakhek en ook nu zijn we de enige toeristen. Het wordt een helse rit. De bus vliegt door de putten en kuilen en na enkele tientallen kilometers zijn we omsingeld door overgevende locals. Onze maagjes worden stevig op de proef gesteld.. Vientiane is dan wel de hoofdstad van het dun bevolkte Laos, veel soeps vinden wij er niet aan. Enkele tempels en een gesloten nationaal museum. Voor de steden moet je echt niet naar Laos reizen, met uitzondering van Luang Prabang hopelijk, dat wij willen aandoen als ons noordelijkste punt. Gelukkig worden de eerder triestige steden makkelijk gecompenseerd door de prachtige natuur. 
Ondertussen zijn we alweer een busrit van 6h over 150km verder en net aangekomen in het prachtig gelegen Vang Vieng met zijn beruchte reputatie. Het was de feestbestemming bij uitstek waar alles kon en alles mocht, bekend voor zijn tubers (je ligt in een soort grote band en drijft de rivier af) onder invloed van veel drugs en alcohol. In 2012 heeft de overheid een aantal zaken aan het water gesloten wegens té veel doden. Ondertussen bloeit alles weer terug op. De focus ligt misschien iets meer op een ander soort toerisme, maar je kan nog steeds weed, opium of magic mushrooms gewoon bestellen van de menukaart in het restaurant. 
Wij hebben echter andere avonturen gepland de komende dagen..

Foto’s

1 Reactie

  1. Marie Jeanne Goovaerts:
    1 december 2018
    Zeer mooie natuur. Met een goeie Duvel en Trippel die zal zeker goed gesmaakt hebben.
    Nog veel fun en tot binnenkort,ik zie er al naar uit .😚😚