Nagasaki en Kagoshima (08-09 tot 11-09)

11 september 2018 - Kagoshima, Japan

Vandaag reizen we verder naar Nagasaki. We logeren in het Richmond hotel. Alweer een hotel, maar aangezien hier niet echt een backpackerscultuur is, vind je weinig hostels. En als ze er al zijn, kost een overnachting met gedeelde badkamer al gauw zoveel als een sjieke (althans voor ons toch) hotelkamer.

Het is al vrij laat als we aankomen en het weer laat weer te wensen over, dus veel meer dan iets te eten zoeken, staat er vandaag niet meer op het programma. We logeren in de ‘rosse buurt’, maar dat staat hier gelijk aan veel barretjes en restaurantjes.. keuze te over dus...

Ondertussen is het alweer zondag.

We bezoeken Dejima, een Nederlandse handelspost. Tijdens de Japanse isolatie (1650 tot 1850 ongeveer) waren de Nederlanders de enigen die met Japan handel mochten drijven. Het is een beetje een openlucht museum, best wel interessant.

We gaan verder richting haven en scheepswerven.

Nagasaki ligt ingesloten tussen bergen en in de stad lopen tramlijnen door de golvende straten. Lijkt wel het San Francisco van Japan..

We nemen de tram naar het Atomic Bomb Museum. Dit is beklijvend de moeite en met een zwaar gevoel gaan we het aangrenzende Peace Park in. Hierboven werd op 9 augustus 1945 om 11.02h de plutonium atoombom ‘The Fatman’ uitgeworpen. 

140.000 van de 240.000 inwoners van Nagasaki vonden hierop de dood of werden ernstig gewond. Regelrechte horror die ons toch wel zwaar valt..

We nemen de tram terug naar het centrum (dat voor één keer wel duidelijk definieerbaar is) op zoek naar een frisse pint om het voorgaande een beetje door te spoelen.

Het wordt nog een rustige avond.

Maandagochtend en alweer tijd om te verhuizen.. naar Kagoshima dit keer.

Tegen de middag arriveren we al op onze bestemming. Nog tijd genoeg dus voor een wandeling naar Iso Beach. We wandelen van ons hotel richting zee en ineens doemt het vulkanisch eiland Sakurajima voor ons op. Imposant aangezien deze juist as spuwt. Dat blijkt niet zo verwonderlijk te zijn. Blijkbaar is dit een zeer actieve vulkaan met wel 800 erupties per jaar.

Aangekomen op Iso Beach zijn we toch een beetje teleurgesteld in het strandje dat als 1 van de beste stranden van Kyushu stond beschreven. We besluiten zelfs niet te gaan zwemmen. Terug wandelen dan maar want een barretje of iets dergelijks is er ook niet.

‘s Avonds hebben we onze schade ingehaald en onze huwelijksverjaardag gevierd met een wel héél lekkere pizza en een flesje wijn.

Dinsdagochtend.. 

De vulkaan heeft ons gisteren geprikkeld, dus vandaag vertrekken we op tijd met de ferry naar Sakurajima om deze van dichterbij te kunnen bewonderen.

We maken eerst een tour met een bus, helemaal omhoog, tot aan het Observatory. Wel maf hoe snel alles onder het vulkanisch stof ligt. Het zicht is niet perfect, maar we zien de dagelijkse erupties toch van een pak dichterbij.

Terug beneden aan de kust aangekomen, zien we achteraan een parking een terrasje. Aangezien we de terrassen die we hier al zijn tegengekomen op 1 hand kunnen tellen, zitten we al snel neer. Spijtig genoeg hebben we het vulkanisch stof een beetje onderschat want ons bord en pint liggen al gauw vol en het knarst tussen onze tanden.

We besluiten langs de kust verder te wandelen. Het valt nu echt op hoe alles bedekt is met een constant laagje as. De mensen die hier wonen, hebben zich hieraan aangepast en leven perfect samen met de vulkaan. Al zijn ze wel voorbereid op mogelijks natuurgeweld dat zie je onder andere aan de shelters elke paar honderd meter.

We hoopten nog een plekje te vinden om te kunnen zwemmen en het stof even van ons af te spoelen, maar helaas...

Ondertussen begint het weer om te slagen. Terug richting ferry dan maar...

Al bij al genoten van deze dag. Blij van eens uit de drukte van de steden te zijn..

Foto’s

2 Reacties

  1. Gerda:
    16 september 2018
    Proficiat met jullie huwelijksverjaardag. Wat gaat de tijd toch snel.
  2. Ilse:
    17 september 2018
    Dankuwel Gerda!!!